In de expositie ‘Gemeen(te)’ reageer ik op de stad Amsterdam die gevangen zit tussen twee uitersten. Enerzijds wordt de stad steeds netter, truttiger en meer aangeharkt; anderzijds verhardt de samenleving, met toenemende polarisatie en criminaliteit die steeds zichtbaarder wordt in het straatbeeld . In ‘Gemeen(te)’ komen deze tegengestelde krachten samen.
Naast het thema van de expositie is ook de locatie belangrijk voor mij als maker. In 2007 begon ik op jonge leeftijd zelf het creatieve veld te verkennen door als graffitischrijver de Amsterdamse straten te bevlekken. Geïnspireerd door lokale namen als Twice, Gear, Rhyme en Jake ben ik sindsdien niet meer gestopt met het, zoals wij het noemen, stijlschrijven.
De Dutch Graffiti Library is een stichting die zich richt op het documenteren en archiveren van de Nederlandse graffiti-scene, met extra aandacht voor de jaren 70, 80 en 90. In 2024 kreeg de indrukwekkende collectie een fysieke plek in de Centrale Markthal in Amsterdam. Het museum laat niet alleen de geschiedenis van graffiti zien, maar biedt ook ruimte aan jonge makers die ooit begonnen met spuiten op straat en nu actief zijn als beeldend kunstenaar. Zo wordt niet alleen het verleden vastgelegd, maar ook zichtbaar wat graffiti vandaag de dag teweegbrengt. Het is dan ook voor mij, als stijlschrijver die pas ver na de hoogtijdagen actief werd, een eer om mijn werk op deze plek te tonen.
Graffiticultuur vindt haar oorsprong in de binnensteden. Niet ontstaan vanuit regels of geformaliseerde kaders maar gevormd door de gebruikers van de steden zelf. Gedreven door de behoefte aan expressie en zichtbaarheid binnen de eigen community. In onze expositieruimte, bedoeld voor makers met een street-smart mentaliteit, geven we vanaf 9 mei 2025 de ruimte aan Tycho om te laten zien wat hem beweegt.
Deze expo is niet alleen een culturele ervaring maar laat ook zien waar we nu samen staan en wat we van elkaar kunnen leren. Tycho’s kunst weerspiegelt maatschappelijke veranderingen en staat voor verbondenheid, uitwisseling, rivaliteit, vindingrijkheid, alternatieve visies op de samenleving, creativiteit, uitdaging en internationalisering, maar is bovenal Amsterdams. Zijn expo is een waardevolle toevoeging aan het culturele landschap, waar kunst uit de straatcultuur nog vaak te weinig (h)erkenning krijgt.
- Richard van Tiggelen, Dutch Graffiti Library
Omschrijving van de werken:
Euro Shopper
Winkelwagentje, muurverf, verschillende voorwerpen
De goedkope tijd van Euro Shopper is al een tijdje voorbij. Het huismerk met het minimalistische design werd in 1996 geïntroduceerd maar verdween in april 2013 uit de Nederlandse AH-winkels. Het leven in de stad is sindsdien niet goedkoper geworden en dat is te zien in het straatbeeld. Door de dure stad en het extreme woningtekort komen steeds meer mensen op straat te leven. Wat ooit goedkoop en simpel was, is nu onbetaalbaar geworden — en wie niet mee kan, raakt buitengesloten.
Vast
Politiezak, voorwerpen uit de monocultuur
Een weerspiegeling van de monocultuur, verpakt in een originele politiezak – de zak waarin je na vrijlating uit de cel je spullen terugkrijgt. Deze zak, die Tycho ooit zelf meekreeg nadat hij was opgepakt voor het spuiten van graffiti, staat symbool voor controle en de vraag of je buiten de cel écht vrij bent of nog steeds vastzit in een ander systeem. In de zak zitten alledaagse spullen uit de hedendaagse monocultuur: een padelbal, een satisfyer en een koffie-strippenkaart. Voorwerpen die samen het contrast laten zien tussen ‘criminaliteit’ en de ingekaderde wereld waar veel mensen zelf in vastzitten, zonder het misschien door te hebben.
Te
Hout, zeefdruk op papier, inpakpapier, touw, bubbeltjesplastic, bouwhekdoek
Het officiële logo van de Gemeente Amsterdam is het vertrekpunt van dit werk. Door het woord ‘Gemeente’ op te splitsen in ‘Gemeen’ en ‘te’ ontstaan er twee nieuwe verhalen. ‘Gemeen’ staat voor de harde, onverbiddelijke kant van de stad: groeiende polarisatie, dakloosheid en criminaliteit. ‘Te’ wijst op het verstikkende teveel: te aangeharkt, te duur, te truttig, te druk, te individualistisch, te toeristisch. Het gesplitste logo wordt zo een kritiek op een stad die haar balans verliest.
Hahahandhaving & Vertrutting / Verharding
Harddrugs, kristalsuiker, papier, zeefdruk op shirt
Twee woorden, twee gezichten van dezelfde stad. Verharding – geschreven in een mengsel van speed, XTC, MDMA en cocaïne – de harddrugs die overal te vinden zijn. Vertrutting – gespeld in kristalsuiker – de zoete façade van het toeristische centrum waar stroopwafels en wafelwinkels het straatbeeld domineren. En daartussen: Hahahandhaving. Geen helden, maar handlangers van een doorgeschoten controlesysteem. Ze handhaven selectief, misbruiken hun macht en maken zichzelf daarmee belachelijk. Het geheel toont een wankelende stad, bijeen gehouden door een lachwekkend systeem dat krampachtig controle probeert te houden.
Credits
'Gemeen(te)'
Dutch Graffiti Library, Amsterdam
9 mei t/m 27 juni 2025
Fotografie: Vincent Vink & Marco Buddingh